Ελιά, το δέντρο με τον ευλογημένο καρπό του, που αγκαλιάζει τη χώρα μας… κάθε σπίτι , κάθε γωνιά της… Αυτή την εποχή, αν τύχει να περάσεις από μέρη που υπάρχουν ελαιώνες, θα δεις έναν οργασμό συγκομιδής…
Αυτό που βλέπεις παντού, είναι απλωμένα πράσινα δίχτυα… εργαλεία ραβδίσματος και κλασικές βέργες απ τους παλιότερους… οι ελιές χάμω, έτοιμες να τσουβαλιαστούν για τα εργοστάσια άλεσης του καρπού και την συγκομιδή του λαδιού, αυτού του αγαθού, που μοναδικά μας προσφέρεται στην Ελλάδα!
«Φάε λάδι κι έλα βράδυ» …. έλεγαν οι παλιοί….
Αν περάσει κανείς έξω από εργοστάσιο άλεσης λαδιού, η μυρωδιά είναι συγκλονιστική, αν μπει μέσα τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα, τα τσουβάλια στη σειρά τους και το λάδι να ρέει καταπράσινο μυρωδάτο, εικόνες μαγικές.
Κάθε νοικοκυριό θα κάνει το κουμάντο του για να ετοιμάσει και τις ελιές για το καθημερινό τραπέζι, πράσινες τσακιστές, καλαμών χαρακτές, Νερατζολιές, Κολυμπάδες, Κολυμπάδες ξιδάτες, Σταφιδολιές η αλατσολιές (θρούμπες)και άλλες πολλές….
Κάθε περιοχή, κάθε χωριό και τα δικά του…
Συνήθως στα νοικοκυριά οι ελιές που υπάρχουν για φαγητό, είναι καλαμών ξιδάτες η πράσινες, η θρούμπες αγοραστές.
Εγώ σήμερα, θα σας περιγράψω τον τρόπο που θα φτιάξετε μόνοι σας «θρούμπα» την λεγόμενη «αλατσολιά», που την λένε έτσι, γιατί γίνεται, ζαρώνει, με χοντρό αλάτσι (αλάτι)!
Και λέω να φτιάξετε εσείς, γιατί η ελιά Θρούμπα, είναι είδος που ωριμάζει και ζαρώνει επάνω στο δέντρο, εδώ όμως, την φτιάχνουμε και την ζαρώνουμε εμείς.
Ας ξεκινήσουμε…
Αν δεν έχετε δικές σας ελιές, η κάποιον να σας δώσει, μπορείτε να βρείτε αυτή την εποχή στις λαϊκές αγορές ωραιότατες, για τις αλατσολιές, να προτιμήσετε τις ελιές καλαμών μετρίου μεγέθους.
Βάλτε μέσα σε μια καθαρή μαξιλαροθήκη, που θα χρησιμοποιήσετε σαν σακούλα, αφού έχετε πλύνει τις ελιές, λίγες- λίγες, ρίχνοντας κάθε στρώση μπόλικο χοντρό αλάτσι, και δέστε την.
Υπολογίστε, ότι για δυο κιλά ελιές, θα χρειαστείτε ¾ του κιλού χοντρό αλάτσι.
Εγώ χρησιμοποιώ ένα καλάθι πλεκτό, βάζω μέσα την μαξιλαροθήκη με τις ελιές, από κάτω μια λεκάνη για να σουρώνουν τα υγρά που κάθε μέρα θα βγάζουν οι ελιές, και το βγάζω στην βεράντα σε μέρος που δεν θα λιάζεται.
Τη δεύτερη, τρίτη μέρα, θ αρχίσουν να βγάζουν τα υγρά τους, τα αδειάζετε, τις κουνάτε έτσι, που να έρχονται οι πάνω κάτω και οι κάτω επάνω!!
Θα καταλάβετε ότι οι ελιές σας είναι έτοιμες, όταν πλέον στην λεκάνη δεν θα υπάρχουν καθόλου υγρά, οι ελιές σας θα έχουν ζαρώσει και θα έχουν γίνει αλατσολιές, (θρούμπες), περίπου δεκαπέντε με είκοσι μέρες δηλαδή.
Θα τις αποθηκεύσετε με το αλάτσι τους, σε καθαρό γυάλινο βάζο η πλαστικό pet, ειδικό για φύλαξη τροφών δηλαδή, και θα τους βάλετε για να αρωματιστούν λίγο θυμάρι, η ρίγανη ή ξερό δεντρολίβανο, στην Κρήτη το δεντρολίβανο το λένε αρισμαρή, και δαφνόφυλλα, ότι σας αρέσει…
Όταν θέλετε να φάτε, θα τις ξεπλένετε ελαφρά και θα τις βάλετε στο πιάτο με λίγο λαδάκι και ρίγανη.
Όταν έχετε κάνει μεγάλη ποσότητα, μπορείτε να τις αποθηκεύσετε βάζοντάς τες σε πλαστικές σακούλες στην κατάψυξη και να τις βγάζετε μισή ώρα περίπου πριν καταναλωθούν.
Νομίζω, πως ωραιότερος «μεζές» απ την αλατσολιά για ρακή η τσίπουρο η ουζάκι, με λίγο παξιμαδάκι, δεν υπάρχει….
Εις υγείαν πέρα πόδε και καλά διάφορα… όπως λένε στην Κρήτη…
Η πιο απλά…. στην υγειά μας….
Πηγή: www.cna.gr
Μαζέψτε τις ελιές σας εύκολα και οικονομικά με Ελαιοραβδιστικά Αγγελής
